Ελαιοκωμικές καταστάσεις vol.3

Χαμός γίνεται φέτος στο μάζεμα της ελιάς. Έλαιος από δεξιά, έλαιος από αριστερά, έλαιος στο κέντρο και η παραγωγή ελαιοπολιτικής πάει κατά διαόλου.

Στον κεντρικό ελαιώνα με τις πράσινες ελιές δεν τους άρεσε ο τρόπος που τις μάζευαν και όταν είδαν την παραγωγή τους να μειώνεται, όλες μαζί ελαιόφωνα αναφώνησαν ότι φταίει ο Μίμης, ο επιστάτης. Αποφάσισαν λοιπόν ότι έπρεπε οπωσδήποτε να τον αλλάξουν. Ως δημοκρατικός ελαιώνας, έκαναν εκλογές,  έβγαλαν ξανά τον Μίμη για επιστάτη και πανηγυρίζουν γι' αυτή τη μεγάλη αλλαγή που έφεραν στον ελαιώνα τους και προσβλέπουν στη διαμόρφωση μιας αντίστοιχης ελαιοκωμικής αλλαγής στη χώρα.

Στον αριστερό ελαιώνα η κατάσταση είναι ακόμη πιο ελαιοτραγική. Χωρίς κανένα έλαιος, ακύρωσαν τη δημοκρατική εκλογή του επιστάτη τους, όπως ακριβώς ακύρωσαν το δημοκρατικό ελαιοψήφισμα του 2015, όπως ακριβώς ακυρώνουν τώρα και τη δημοκρατική εκλογή των συνέδρων τους στο Συνέδριο του Συνασπισμού της Ελαιοκωμικής Αριστεράς.

Οι πιο ριζοσπάστες αποχώρησαν από καιρό. Έφτιαξαν τον δικό τους ελαιώνα όπου εκεί οι ελιές, με ελαϊκή ενότητα, αγωνίζονται ανυπότακτες και αξιοπρεπείς να κάνουν ρήξη με την oliveαρχία, χωρίς ωστόσο να έχουν καμία προοπτική να γίνουν λάδι. Εκεί, παρά τη συμπεριληπτική τους ελαιοπολιτική, αποφεύγουν να μιλούν για την καταγωγή και την προέλευση των ποικιλιών, ιδιαίτερα γι’ αυτές που καλλιεργούνται στους θρακικούς ελαιώνες, όπου για την ίδια προέλευση και καταγωγή μιλά και το Ελαιοξενείο.

Αργότερα αποχώρησαν και οι όψιμοι ‘’ριζοσπάστες’’ και έφτιαξαν τον δικό τους Νέο Ελαιώνα. Αυτοί πήραν μαζί τους και τα ελαιόδεντρα με αποτέλεσμα όσοι έμειναν πίσω να τους φωνάζουν: "Φέρτε πίσω τα ελαιόδεντρα!".

Τελευταίοι έμειναν οι βλαστοσπάστες με τους φυλλοσπάστες, οι οποίοι ελαιοχτυπήθηκαν άσχημα μεταξύ τους στο ελαιοκωμικοτραγικό τους Συνέδριο. Επειδή οι βλαστοσπάστες είχαν μαζέψει τις ελιές τους σε κασελάκια και όχι σε τελαράκια, δεν τους άφηναν οι φυλλοσπάστες να μπουν μέσα, ούτε αυτούς, ούτε τις ελιές τους. Μάλιστα απέκλεισαν και ολόκληρα, φορτωμένα με ελιές ελαιόδεντρα, κυρίως από τους αθηναϊκούς ελαιώνες. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί μεγάλη ένταση και να αρχίσουν να πετάνε ελιές μεταξύ τους με απίστευτη ελαιότητα, αδειάζοντας και το τελευταίο κασελάκι οι απέξω, και το τελευταίο τελαράκι οι από μέσα. Έτσι, αλληλοξεζουμίστηκαν όλες οι ελιές, μέσα κι έξω από το Συνέδριο, χαραμίζοντας άδοξα το λάδι τους στο χώμα.

Στον ιστορικό αριστερό ελαιώνα εξακολουθούν να καλλιεργούν την παραδοσιακή ποικιλία με τις κόκκινες ελιές. Εκεί δεν επηρεάζονται από τις ελαιοκωμικές εξελίξεις. Ακολουθούν πιστά τον επιστάτη τους και διατηρούν σταθερή την παραγωγή τους. Πηγαίνουν τις ελιές τους στο δικό τους ελαιοτριβείο "Ελαϊκή Συσπείρωση" ακολουθώντας τη δική τους, ανεξάρτητη πορεία και κρατώντας πανό που γράφει: "Μόνο οι ελιές σώζουν τις ελιές".

Τους απέναντι ελαιώνες τους αγόρασαν κάτι αλλοεθνείς και ενώ οι άνθρωποι εκεί παράγουν πρώτης ποιότητας λάδι, ανησυχούν οι ομοεθνείς για το "πού καταλήγει η γη τους". Εκφράζουν την ανησυχία τους αυτή στον πρωθελαιουργό και εισπράττουν τα εύσημα από τους ακροδεξιούς ελαιώνες, όπου κραυγάζουν πατριωτικά "Οι ελιές ανήκουν στους Έλληνες!".

Στους πατριωτικούς ελαιώνες δεν στρώνουν κοινά, ανθελληνικά ελαιόπανα, στρώνουν ελληνικά σημαιόπανα και δακρύζουν κάθε φορά που μια ελιά πέφτει πάνω στο εθνικά μας δίχτυα, τα οποία στη συνέχεια ποδοπατούν υπερήφανα, καθώς τις μαζεύουν. Επάνω σε μια μεγάλη ελληνική σημαία έφαγαν και το κολατσιό τους, με εβρίτικα ακροδεξιά λουκάνικα made in Elaiopean Parliament, άρτι αφιχθέντα από τις Βρυξέλλες.

Στον δεξιό ελαιώνα δεν χάνουν χρόνο. Μαζεύουν με δεξιοτεχνία τις ελιές, μια από δεξιά και μια από αριστερά, εξαγοράζουν διαρκώς κι άλλα ελαιόδεντρα από τους γειτονικούς ελαιώνες και είναι πλέον κυρίαρχοι στο κέντρο όλης της ελαιοκωμικής επικράτειας. Με ελαιοζήλευτο αυτισμό διακρίνουν τις καλές ελιές από τις σάπιες και κυρίως, διακρίνουν εκείνες τις ελιές που με αξιοθαύμαστη ατομική ευθύνη κατάφεραν να περιέχουν άριστης ποιότητας και πολύ περισσότερο λάδι από τις άλλες. Αυτή την ιδιαίτερη αυτιστική συμπεριφορά εντόπισε με περίσσεια υπερηφάνεια ο πανούργος Ελαιουργός Εθνικής Άμυνας και πρότεινε να εκπαιδεύσουν όλα τα αυτιστικά παιδιά των Ελαιόπλων Δυνάμεων ώστε να διακρίνουν τις σάπιες, τις μαραγκιασμένες και τις φτωχές σε λάδι ελιές, που δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν με την ύπαρξή τους σ' αυτή την ελαιοκοινωνία, ώστε να κατευθύνουν επάνω τους τα drones και να τις εξαφανίζουν πριν προλάβουν να πέσουν και να αναμειχθούν με τις άριστες ελιές.

Μέσα σ' όλες αυτές τις ελαιοκωμικές καταστάσεις ένα λαθράκουσμα με επαναφέρει στην ελαιοκοινωνική πραγματικότητα.

Στον διπλανό ελαιώνα δύο εργάτες συζητούν για τα μεροκάματα που τους δίνει το αφεντικό: 35 ευρώ για τον άντρα, 30 ευρώ για τη γυναίκα.

Την ίδια στιγμή ακούω στο ραδιόφωνο την Καραπολίτου να τραγουδά το "Τακούνια για καρφιά". Δυναμώνω την ένταση και εύχομαι να το ακούσει κάποτε η ελαιοεργάτρια που παίρνει χαμηλότερο μεροκάματο λόγω του φύλου της. Και σύντομα να βγει μια βόλτα μες στην πόλη, χωρίς κρυφό πιστόλι, χωρίς να φοβηθεί. Και να ποδοπατηθεί στο διάβα της το τέρας.

 

ΥΣ. Στον δεξιό ελαιώνα τα ΜΑΤ δεν ήρθαν φέτος στο μάζεμα της ελιάς. Έδερναν τους εποχικούς πυροσβέστες.

Γιώργος Ρουμελιώτης
10/11/2024

https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/454568_elaiokomikes-katastaseis-vol3

Comments are closed.