Σε έναν κόσμο όπου επικρατεί η άκρατη κατανάλωση, η δημιουργία επίπλαστων αναγκών και η ικανοποίηση και του τελευταίου ενστίκτου, το να είσαι vegan είναι πολύ πιο extreme από το να είσαι αριστερός. Θα έλεγα ότι είναι το ίδιο extreme με το να είσαι αναρχικός. Το να αγωνίζεται κανείς για έναν ιδανικά ισότιμο κόσμο ενάντια σε κάθε είδους διακρίσεις, όντας σε έναν κόσμο όπου κυριαρχεί η ανισότητα και οι ατομικές απολαύσεις, είναι πραγματικά μια πολύ extreme συνθήκη με στρεσογόνα επίδραση στην κοινωνικότητα, την καθημερινότητα και τον ψυχισμό του.
Ωστόσο δεν χρειάζεται να είναι κανείς αριστερός για να είναι vegan. Δεν χρειάζεται να το κάνει για τους άλλους, μπορεί να το κάνει μόνο για τον εαυτό του, για την προσωπική του υγεία. Δεν χρειάζεται να συναισθάνεται τους υπόλοιπους ζωντανούς οργανισμούς που καταλήγουν στο πιάτο του, ούτε να νοιάζεται για την αειφορία του πλανήτη και το μέλλον των μελλοντικών γενεών. Αρκεί μόνο το ενδιαφέρον του για τα επίπεδα της χοληστερίνης και την πιθανότητα εμφράγματος. Γιατί, σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, οι λόγοι για τους οποίους γίνεται κανείς vegan, αφορούν τόσο την περιβαλλοντική του ευαισθησία, όσο και την ατομική του υγεία. Κι όπως αναφέρει η καθηγήτρια του Πάντειου Πανεπιστήμιου, Αναστασία Ψειρίδου, στο άρθρο της ‘’Ο vegan τρόπος ζωής προωθεί 13 από τους 17 στόχους βιώσιμης ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών για το 2015-2030’’ στο vegantimes.gr, όπου κι αν στηρίζεται η χορτοφαγική διατροφή, από όποια κριτήρια κι αν κατευθύνεται, το σίγουρο είναι ότι οδηγεί στον δρόμο της βιώσιμης ανάπτυξης, καλύπτοντας μάλιστα τους δεκατρείς από τους δεκαεφτά στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης που τέθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη.
Μια παρόμοια υπόθεση, σε συνδυασμό με το πολιτικό ιδεολογικό υπόβαθρο των ελλήνων καταναλωτών και ελληνίδων καταναλωτριών, αναμένεται να επιβεβαιώσει η διδακτορική έρευνα που πραγματοποιώ στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης υπό την επίβλεψη της επίκουρης καθηγήτριας ΔΠΘ, Έλενας Ράπτου. Η έρευνά μας αφορά την ηθική κατανάλωση τροφίμων και δύο από τα θέματα που εξετάζουμε είναι σε ποιο βαθμό η ηθική κατανάλωση σχετίζεται με τη χορτοφαγική διατροφή και την πολιτική ιδεολογία των καταναλωτών. Το ερωτηματολόγιο της έρευνας είναι ακόμη ανοιχτό και είναι διαθέσιμο στον σύνδεσμο https://forms.gle/C6JPGfA7RBnfduRy8.
Αν λοιπόν δεν είστε ακόμη έτοιμες/οι για μια τόσο extreme στροφή στις διατροφικές σας συνήθειες, όπως το να γίνετε vegan, συμπληρώνοντας το ερωτηματολόγιο της έρευνας μπορείτε να διαπιστώσετε ότι υπάρχουν πολλά μικρότερα βήματα που μπορείτε να κάνετε στην κατεύθυνση της βιώσιμης ανάπτυξης και να επιλέξετε αυτά που σας ταιριάζουν.
Αυτές τις μέρες, λίγο πριν ‘’πάει ο παλιός ο χρόνος’’, με το βλέμμα μας στραμμένο στο εορταστικό τραπέζι και τις διατροφικές μας επιλογές να ταλαντεύονται διλημματικά ανάμεσα στο γουρούνι και τη γαλοπούλα, μοιάζει να είναι το καταλληλότερο διάστημα για να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με τη βιώσιμη ανάπτυξη, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές μας αφετηρίες.
Καλή χρονιά σε όλους και όλες και χρόνια πολλά, ηθικά και βιώσιμα!
(Δημοσιευμένο και στην εφημερίδα ''Η Γνώμη'', 30/12/2022)
