Η Θαλασσία είναι μία και είναι θαλασσινή
Βασισμένο στην αλληγορία του Μπέρτολτ Μπρεχτ ‘’Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι’’ (Brecht, 1949)
Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι και ζούσαν στη θάλασσα που ζούμε κι εμείς, θα διαπότιζαν τα μικρά ψαράκια με τον φόβο ότι η ψαροκασέλα της Θαλασσίας μέσα στην οποία κολυμπούν, κινδυνεύει από τα ψαράκια της γειτονικής ψαροκασέλας. Τα ψαράκια από τον φόβο τους θα διοργάνωναν συλλαλητήριο ενάντια στα γειτονικά ψαράκια. Τα ψαράκια βέβαια δε μιλούν, είναι βουβά αλλά σιωπούν σε διαφορετικές γλώσσες.
Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα παρακινούσαν τα μικρά ψαράκια να βροντοσιωπήσουν ενάντια στα γειτονικά ψαράκια που έχουν το θράσος να θέλουν να ονομάσουν το μικρό τους ψαροκασελίδιο ‘’Βόρεια Θαλασσία’’. Με φουσκωμένα τα στήθη και με σηκωμένα τα λέπια από θαλασσινή υπερηφάνεια θα διατείνονταν ότι η Θαλασσία είναι μία και είναι θαλασσινή ξεχνώντας ότι στο παρελθόν στην ίδια ψαροκασέλα της Θαλασσίας κολυμπούσαν ψαράκια από τρεις ακόμη γειτονικές ψαροκασέλες.
Aν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα παρακινούσαν τα μικρά ψαράκια να βροντοσιωπήσουν - στη δική τους ένδοξη θαλασσινή σιωπή – και να ξεκαθαρίσουν στα γειτονικά τους ψαράκια ότι δεν δικαιούνται να έχουν Βόρεια Θαλασσινή ιθαγένεια. Γιατί η Θαλασσινή ιθαγένεια είναι μία και είναι Θαλασσινή.
Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα παρακινούσαν τα μικρά ψαράκια να βροντοσιωπήσουν ενάντια στα γειτονικά ψαράκια που έχουν το θράσος να λένε ότι μιλούν τη Βόρεια Θαλασσινή σιωπή. Η θαλασσινή σιωπή είναι μία και είναι δικιά μας θα έλεγαν και θα ήταν έτοιμα να κάνουν οτιδήποτε για να τη διεκδικήσουν.
Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα μάθαιναν στα μικρά ψαράκια να υποτιμούν, να απειλούν και να εκφοβίζουν τα άλλα ψαράκια προκειμένου να περάσει το δικό τους. Θα ήταν έτοιμα να δαγκώσουν, να κατασπαράξουν και να αλληλοσπαραχθούν προκειμένου να αποδείξουν την ανωτερότητά τους. Θα είχαν σύμμαχο και τον θεό στον οποίο θα πίστευαν. Γιατί ο θεός είναι πάντα για τους καρχαρίες ένα πρώτης τάξεως ψυχολογικό εργαλείο για να φανατίζουν και να ξεσηκώνουν τα ψαράκια ενάντια σε άλλα ψαράκια.
Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα παρακινούσαν όλα αυτά τα μικρά ψαράκια να φορέσουν χλαμύδες και περικεφαλαίες, να οπλιστούν με δόρατα και ασπίδες, να πάρουν τις εικόνες και τα σύμβολα του θεού τους παραμάσχαλα, να φουσκώσουν τα στήθη τους και τα μυαλά τους από τη μοναδική και ανώτερη θαλασσινή τους υπερηφάνεια και το ένδοξο παρελθόν τους και να διαδηλώσουν με θυμό και δάκρυα στα μάτια ενάντια στα κατώτερα, άλλα ψαράκια.
Με λίγα λόγια, θα μπορούσε να υπάρξει εθνικισμός στη θάλασσα, μόνο αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι.
Γ.Ρ. 20/1/2019
Πηγές:
Brecht, B. (1949). ebooks.edu.gr. Ανάκτηση 1 19, 2019, από ebooks.edu.gr: http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSGL-B125/668/4445,19948/index_b_18.html</p>
