Σχεδόν ένας μήνας απομένει για τις εκλογές και είναι γεγονός ότι μπήκαμε πια στην τελική ευθεία. Τα οργανωτικά επιτελεία των συνδυασμών εργάζονται ασταμάτητα, οι υποψήφιοι αυξάνουν τις επαφές τους με τον κόσμο και τους φορείς και το θερμόμετρο της πολιτικής αντιπαράθεσης ανεβαίνει μέρα με τη μέρα.
Κι ενώ θα έπρεπε ήδη να έχουν συμπληρωθεί τα ψηφοδέλτια και σύσσωμοι οι υποψήφιοι - εκτός από τον προσωπικό τους αγώνα - να αγωνίζονται για τη νίκη του συνδυασμού τους, αρκετοί εν δυνάμει υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι ακόμη σκέφτονται, όχι αν θα βάλουν υποψηφιότητα ή όχι, αλλά με ποιον συνδυασμό..! Εκείνο που μου προκαλεί περισσότερη έκπληξη είναι ότι αυτοί οι εν δυνάμει υποψήφιοι είναι πρόσωπα με μακρόχρονη πολιτική παρουσία και συμμετοχή στα κοινά και με ώριμη πολιτική συγκρότηση.
Έχουν περάσει αρκετοί μήνες από την ιδρυτική διακήρυξη όλων των δημοτικών παρατάξεων, οι προγραμματικές θέσεις τους είναι ήδη γνωστές και τα ψηφοδέλτια είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος τους καταρτισμένα. Τι περιμένουν λοιπόν όλοι αυτοί και ποιοι παράγοντες δυσκολεύουν ή καθυστερούν την απόφασή τους; Μήπως θεωρούν τον εαυτό τους μεγάλο όνομα..(!?) και θέλουν να ανακοινωθεί την τελευταία στιγμή για να κάνουν εντύπωση; Μήπως περιμένουν να δουν ποια παράταξη έχει περισσότερες πιθανότητες νίκης και πώς θα εξασφαλίσουν περισσότερες πιθανότητες για την προσωπική τους εκλογή; Ή μήπως περιμένουν αυτόν που θα ‘’αξιοποιήσει’’ καλύτερα τις εκατοντάδες ψήφους που θα του δώσουν;
Με λύπη διαπιστώνω ότι η πολιτική συμπεριφορά ορισμένων τέτοιων ανθρώπων με μακρόχρονη παρουσία στα κοινά είναι τουλάχιστον απροσδιόριστη και η πολιτική τους ιδεολογία λιγάκι ξέθωρη..
Αυτό μάλλον εξηγεί και την μεγάλη κινητικότητα υποψηφίων από συνδυασμό σε συνδυασμό. Και εννοώ αυτούς που, ενώ είχαν αποφασίσει και είχαν συνταχθεί ανοιχτά και ενεργά με κάποια δημοτική παράταξη μετέχοντας μάλιστα και σε οργανωτικές επιτροπές, ξαφνικά εμφανίστηκαν ως υποψήφιοι σε άλλη..! Και άλλοι, με επίσης μακρόχρονη παρουσία στα κοινά και την πολιτική, χρειάζεται να επιδεικνύουν δημόσια την κομματική τους ταυτότητα για να αποδείξουν την πολιτική τους ιδεολογία..!!
Όμως η πολιτική ταυτότητα δεν αποτυπώνεται σε κανένα χαρτί αλλά στην καθημερινή παρουσία, συμπεριφορά και συμμετοχή στην τοπική αυτοδιοίκηση και την πολιτική ζωή του τόπου.
Συμφωνώ ότι οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση δεν έχουν χρώμα - ή τέλος πάντων δεν πρέπει να έχουν χρώμα. Γι αυτό και δεν με εκπλήσσει – ή τέλος πάντων δεν πρέπει να με εκπλήσσει - να δω τον οποιονδήποτε υποψήφιο σε οποιοδήποτε ψηφοδέλτιο. Αρκεί η επιλογή αυτή να γίνεται με πολιτικά κριτήρια και με γνώμονα το συμφέρον του τόπου και μόνο.
Είναι απορίας άξιο ωστόσο ποια μπορεί να είναι αυτά τα ‘’πολιτικά κριτήρια’’ που δικαιολογούν τέτοια κινητικότητα υποψηφίων ανάμεσα σε συνδυασμούς τόσο διαφορετικούς μεταξύ τους, ποια είναι εκείνα τα ‘’πολιτικά επιχειρήματα’’ που θέτουν - επάνω ή .. και κάτω από το τραπέζι – οι συνδυασμοί για να προσελκύσουν υποψηφίους και ποιες είναι εκείνες οι ‘’πολιτικές ιδέες’’ που οι ίδιοι προβάλλουν για να πείσουν τους ψηφοφόρους…
Όμως η αλήθεια είναι μία: είναι πολλοί οι υποψήφιοι συνδυασμοί και είναι μεγάλη η δυσκολία συμπλήρωσης των ψηφοδελτίων. Και όταν ο αριθμός των συνειδητοποιημένων και πολιτικά ώριμων υποψηφίων είναι μικρότερος από τις προσφερόμενες θέσεις σε κάθε ψηφοδέλτιο, τότε δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια επιλογής και τα πολιτικά κριτήρια εκπίπτουν. Έτσι κάποιοι αποκτούν ανέλπιστη ‘’αξία’’ και ‘’δύναμη’’ και διαπραγματεύονται την ενδεχόμενη υποψηφιότητά τους με κάθε τρόπο.
Το συμπέρασμα είναι, κατά συνέπεια, επίσης ένα: όσο περισσότεροι ασχολούνται με τα κοινά, τόσο μεγαλύτερη δυνατότητα επιλογής θα έχουν και οι συνδυασμοί προκειμένου να καταρτίσουν τα ψηφοδέλτιά τους αλλά και οι ψηφοφόροι προκειμένου να εκλέξουν τους καλύτερους και τους ικανότερους. Αυτός είναι και ο ένας από τους τρεις λόγους που αποφάσισα να ασχοληθώ με τα κοινά.
Ο δεύτερος λόγος δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αναφορά. Η ανυπαρξία της παρούσας δημοτικής αρχής είναι εμφανής σε κάθε σημείο αυτού του δήμου και το όποιο έργο της σε όλη τη διάρκεια της θητείας της περιορίστηκε στα αυτονόητα. Έτσι η απογοήτευση σιγά σιγά άγγιξε τα όρια της αγανάκτησης και οι απαιτήσεις μου γι’ αυτήν την πόλη άρχισαν να αναζητούν τρόπους για να εκπληρωθούν.
Η συγκυρία της υποψηφιότητας του Γιάννη Λασκαράκη ως υποψήφιου δήμαρχου Αλεξανδρούπολης αποτέλεσε τον τρίτο και καθοριστικό λόγο για την απόφασή μου αυτή. Η σταθερή του πολιτική πορεία, η ιδεολογική του συγκρότηση, η συνεπής παρουσία του στα κοινά και το καθημερινό του ενδιαφέρον για τα προβλήματα του τόπου αλλά και ο ενθουσιασμός, η φαντασία και το όραμά του για το δήμο της Αλεξανδρούπολης είναι τα στοιχεία εκείνα που με παρακίνησαν να συνταχθώ με τη δημοτική παράταξη ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Και χαίρομαι, γιατί η απόφασή μου αυτή δικαιώνεται μέρα με τη μέρα.
Γιώργος Ρουμελιώτης
Εφημερίδα «Η ΓΝΩΜΗ», Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2006
