Αναμφισβήτητα η Ντιλεκ Κοτς είναι μια καταξιωμένη και παγκοσμίου φήμης ερμηνεύτρια με σημαντικές δισκογραφικές συνεργασίες με επίσης αξιόλογους καλλιτέχνες όπως με τους Ρος Ντέιλι, Γιώργο Καζαντζή (Σέρρα), Ευανθία Ρεμπούτσικα (Πολίτικη Κουζίνα), Μιχάλη Νικολούδη (Balkan Voices II), Σαββίνα Γιαννάτου κ.α. και πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια σ’ αυτούς που σκέφτηκαν να την προσκαλέσουν.
Θα μπορούσε όμως να ήταν μια πιο αξιοπρεπής και πιο επιτυχημένη πολιτιστική εκδήλωση, αν δεν τη χαρακτήριζε η ίδια προχειρότητα και … σκοπιμότητα που χαρακτηρίζει τα ‘’έργα’’ που με οργή και αγανάκτηση αντικρίζουμε τις τελευταίες εβδομάδες στην πόλη μας. αν αποτελούσε μέρος ενός συγκροτημένου πολιτιστικού προγραμματισμού για ολόκληρη την τετραετία και όχι μια σπασμωδική προσπάθεια διασκέδασης των συμπολιτών μας λίγες μόλις μέρες πριν τις εκλογές.
Ας γίνω όμως πιο σαφής. Το περασμένο Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 2006 πραγματοποιήθηκε συναυλία της εξαιρετικής Τουρκάλας ερμηνεύτριας Ντιλέκ Κοτς σε μια χωμάτινη αλάνα της συνοικίας της οδού Άβαντος που η παρούσα δημοτική αρχή θέλει να την αποκαλεί ‘’πλατεία’’. Αρκετός κόσμος συγκεντρώθηκε για να την παρακολουθήσει, γεγονός που καταδεικνύει την ανάγκη του για πολιτισμό ακόμα και κάτω από τις άθλιες και τριτοκοσμικές συνθήκες στις οποίες αναγκάζεται να ζει. Γρήγορα όμως άρχισε να απογοητεύεται. ‘’Αυτά τα τραγούδια τα άκουγαν οι προπαπούδες μας.. εμείς θέλουμε πιο μοντέρνα..!’’ έλεγαν κάποιοι που στέκονταν δίπλα μου. Έτσι σε λίγη ώρα άρχισαν ένας ένας να αποχωρούν προσπαθώντας βέβαια να αποφύγουν τις λακκούβες με τις λάσπες που υπήρχαν διάσπαρτες στην ‘’πλατεία’’. (Ενδιαφέρθηκαν άραγε οι διοργανωτές να μάθουν ποιες είναι οι επιθυμίες και τα μουσικά ακούσματα των κατοίκων της περιοχής – εφόσον απευθυνόταν σ’ ένα ιδιαίτερο κοινό - πριν καταλήξουν στο όνομα του καλλιτέχνη που θα προσκαλούσαν;)
Κύριε Δήμαρχε, κύριοι υπεύθυνοι για την πολιτιστική ανάπτυξη του δήμου,
δεν είναι πολιτισμός το να καλούμε μια τέτοιας κλάσης ερμηνεύτρια να δώσει συναυλία σε μια χωμάτινη αλάνα μέσα στη λάσπη και τη σκόνη. Αυτό είναι ντροπή για την πόλη μας, αφού, εκτός από τους πολίτες, υποτιμά και την ίδια την προσκεκλημένη καλλιτέχνιδα.
Πολιτισμός είναι τρόπος ζωής. Και ο τρόπος ζωής των κατοίκων της συνοικίας της οδού Άβαντος κάθε άλλο παρά πολιτισμένος είναι, γιατί εσείς τους αφήσατε στο περιθώριο. Δεν μπορούμε να μιλάμε για πολιτισμένη κοινωνία, όταν μετά από κάθε δυνατή βροχή πλημμυρίζουν σπίτια και καταστρέφονται περιουσίες. Δεν μπορούμε να μιλάμε για πολιτισμένη κοινωνία, όταν δεν υπάρχει μία παιδική χαρά για τα μικρά παιδιά τα οποία αναγκάζονται να παίζουν σε αλάνες μέσα στη λάσπη και τη σκόνη. γιατί κάθε πολιτισμένη κοινωνία φροντίζει να έχει εξασφαλίσει τις βασικές ανάγκες των πολιτών της ή τουλάχιστον κάνει κάτι προς την κατεύθυνση αυτή. Το θέμα της συνοικίας της οδού Άβαντος είναι πολύ σοβαρό για να το αντιμετωπίζετε με τέτοια προκλητική χαλαρότητα, επιπολαιότητα και ανευθυνότητα.
Καθώς τελειώνω την καταγραφή των σκέψεών μου, ανάβω ένα τσιγάρο και στο μυαλό μου γεννιέται αστραπιαία μια παρομοίωση: όλες αυτές οι προεκλογικές σπασμωδικές κινήσεις εντυπωσιασμού μοιάζουν σαν τις σπίθες που πετάει ο αναπτήρας μου στην απέλπιδα προσπάθειά του να ανάψει, ενώ δεν έχει αέριο. Πετάξτε τον αναπτήρα σας κύριοι. Έχει τελειώσει..!
Γιώργος Ρουμελιώτης
Εφημερίδα «Η ΓΝΩΜΗ», Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου 2006
