"Ανοιχτό" κάλεσμα απηύθυνε η ΑΔΕΔΥ στις 8 Μαρτίου, ‘’ανοιχτό’’ κάλεσμα απηύθυναν και ‘’τα σωματεία’’ στις 12 Μαρτίου, "ανοιχτό" κάλεσμα απηύθυνε και πάλι η ΑΔΕΔΥ μαζί με τη ΓΣΕΕ στις 16 Μαρτίου. Καλέσματα που μόνο ανοιχτά δεν ήταν, καθώς δεν επιτράπηκε σε κόμματα να ανοίξουν πανό, "για να μην κομματικοποιηθεί" η διαδήλωση, όπως τουλάχιστον συνέβη στην Αλεξανδρούπολη.
Ο αποκλεισμός της έκφρασης πολιτικών κομμάτων που μάχονται με το ίδιο και περισσότερο σθένος τους λόγους που οδήγησαν στο τραγικό έγκλημα στα Τέμπη, είναι κι αυτός τραγικά επικίνδυνος.
Καλώς ή κακώς, η κοινοβουλευτική δημοκρατία, με κόμματα λειτουργεί. Αυτά αποτελούν το σώμα της και χωρίς αυτά δεν μπορεί να υπάρξει. Η συμμετοχή ενός κόμματος σε ένα ανοιχτό κάλεσμα δεν είναι κομματικοποίηση. Είναι δημοκρατικοποίηση. Είναι η έκφραση ενός πολιτικού χώρου, είναι μια ακόμη φωνή που μάχεται για τον ίδιο λόγο. Γιατί όταν πραγματικά αντιδράς στην ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, τότε το λογικό είναι να θέλεις να γίνει αυτή η φωνή όσο γίνεται πιο δυνατή.
Αυτό που συμβαίνει στην Αλεξανδρούπολη είναι μια επικίνδυνη υποκρισία. Υποκρισία γιατί, ενώ αποκλείεται η συμμετοχή πολιτικών κομμάτων, πίσω από τα σωματεία εκφράζεται συγκαλυμμένη μια καθαρά πολιτική και κομματική ιδεολογία.
Είναι υποκρισία γιατί τα πανό των σωματείων τα κρατάνε άνθρωποι και οι άνθρωποι αυτοί, ιδιαίτερα σε μια μικρή πόλη, ξέρουμε σε ποιον πολιτικό χώρο ανήκουν. Πολλοί από αυτούς στηρίζουν τα κόμματα που συνέβαλαν με τις πολιτικές τους στο ξεπούλημα του ΟΣΕ και, ακόμη και τώρα, είναι πρόθυμοι να τα ξαναψηφίσουν.
Είναι υποκρισία γιατί δεχόμαστε την πολιτική των σωματείων αλλά δεν δεχόμαστε την πολιτική των κομμάτων.
Είναι υποκρισία να αντιδρά ένα σωματείο στις ιδιωτικοποιήσεις και την ίδια στιγμή οι μπροστάρηδες του σωματείου αυτού να στηρίζουν κόμματα που ψήφισαν τις ιδιωτικοποιήσεις.
Είναι υποκρισία γιατί, άνθρωποι που δεν θα μπορούσαν να υποστηρίξουν εύκολα την παρουσία τους στη διαδήλωση πίσω από το κομματικό τους πανό, την υποστηρίζουν πανεύκολα και συγκαλυμμένα πίσω από το σωματειακό πανό.
Είναι όμως και τραγικά επικίνδυνο γιατί επιχειρείται μια αποκομματικοποίηση της πολιτικής έκφρασης και - ακόμη χειρότερα - μια αποπολιτικοποίηση της κοινωνικής αντίδρασης, στη βάση της μηδενιστικής άποψης, ότι όλα τα κόμματα είναι ίδια και όλα μαζί είναι συνυπεύθυνα.
Έτσι, επιχειρείται μια φαινομενική αποστροφή του κόσμου από τα κόμματα, που καταλήγει, είτε στην αποχή, είτε στη χειραγώγησή του κόσμου αυτού από τα "ακομμάτιστα" σωματεία και τα "αυθόρμητα" κινήματα, "ακομμάτιστων" και "μη πολιτικοποιημένων" πολιτών.
Το τραγικό έγκλημα στα Τέμπη είναι βαθιά πολιτικό και άρα, στην κοινοβουλευτική μας δημοκρατία είναι και βαθιά κομματικό. Κατά συνέπεια, υπάρχουν κόμματα που πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και κόμματα που θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εκφραστούν και να κριθούν. Τα ανοιχτά πολιτικά καλέσματα θα πρέπει να είναι πραγματικά ανοιχτά σε όποιον πολιτικό φορέα θέλει και μπορεί να τα υποστηρίξει.
Γιώργος Ρουμελιώτης
Μέλος Κεντρικής Επιτροπής ΜέΡΑ25
